Wprowadzenie
do rozważania tajemnic różańcowych
opr. ks. Dariusz Rozum MS
Do istoty modlitwy różańcowej należy rozważanie tajemnic życia Chrystusa i Maryi. Jeśli Różaniec pozbawiony jest tego wymiaru medytacji i kontemplacji, traci na wartości i nie otwiera człowieka na całe bogactwo łask wpisanych w tę wyjątkową modlitwę.
Tak pisze o tym papież Leon XIII, w encyklice różańcowej „Iucunda semper”:
„Wiadomo już, że Różaniec jest utworzony z dwóch elementów różniących się między sobą i równocześnie będących w ścisłej zależności: rozważanie tajemnic i modlitwa ustna (wokalna). Ten rodzaj modlitwy domaga się szczególnego skupienia i uwagi. Z jej pomocą człowiek nie tylko zwraca swoją myśl do Boga ale równocześnie zostaje wciągnięty w medytację i kontemplację faktów, czerpiąc z nich motywy do doskonalszego życia oraz pożywkę dla osobistej pobożności”.
Czym posiłkować się w rozważaniu tajemnic różańcowych? Z jakich tekstów korzystać? Św. Jan Paweł II zachęca, aby przy odmawianiu Różańca sięgać do tekstów biblijnych, które zawsze będą miały przewagę nad innymi rozważaniami z prostego względu: teksty biblijne są… n a t c h n i o n e.
W liście apostolskim „Rosarium Virginis Mariae” papież pisze:
„Aby dać medytacji podstawy biblijne i większą głębię, dobrze jest, po zapowiedzi tajemnicy, odczytać odnośny tekst biblijny, który, zależnie od okoliczności, może być krótszy albo dłuższy. Inne słowa nie są bowiem nigdy tak skuteczne, jak Słowo natchnione. Należy go słuchać, mając pewność, że jest to Słowo Boga, wypowiedziane na dzisiaj i dla mnie”.
Poniżej znajdują się przykładowe, krótkie rozważania biblijne ze szczególnym odniesieniem do Ewangelii wg św. Marka (tam oczywiście, gdzie to było możliwe). Z czasem postaram się opracować rozważania w nawiązaniu do Ewangelii św. Mateusza i Jana, a także innych ksiąg biblijnych, np. Księgi Psalmów. Mam nadzieję, że rozważania będą pomocne w waszej medytacji i inspirujące waszą codzienność.
Biblijne
rozważania tajemnic różańcowych
opr. ks. Dariusz Rozum MS
TAJEMNICE RADOSNE
- Zwiastowanie Najśw. Maryi Pannie
Anioł rzekł do Maryi: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego. [Łk 1, 28-32]
- Nawiedzenie św. Elżbiety
Maryja Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona». [Łk 1, 40-42]
- Narodzenie Pana Jezusa
Józef udał się z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. [Łk 2, 4-7
- Ofiarowanie Pana Jezusa
Symeon wziął Dziecię Jezus w objęcia, błogosławił Boga i mówił: «Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela». [Łk 2, 28-32]
- Znalezienie Pana Jezusa
Dopiero po trzech dniach odnaleźli Jezusa w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». Lecz On im odpowiedział: «Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» [Łk 2, 46-50]
TAJEMNICE ŚWIATŁA
- Chrzest Pana Jezusa w Jordanie
W owym czasie przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i przyjął od Jana chrzest w Jordanie. W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na siebie. A z nieba odezwał się głos: «Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie». [Mk 1, 9-11]
- Cud w Kanie Galilejskiej
Kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa rzekła do Niego: «Nie mają wina. Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czy jeszcze nie nadeszła godzina moja»? Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie». [J 2, 3-5]
- Jezus głosi królestwo Boże i wzywa do nawrócenia
Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię»! [Mk 1, 14-15]
- Przemienienie Pańskie na górze Tabor
Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam przemienił się wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden folusznik na ziemi wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem. [Mk 9, 3-4]
- Ustanowienie Eucharystii
Gdy jedli, Jezus wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał im mówiąc: «Bierzcie, to jest Ciało moje». Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie dał im, i pili z niego wszyscy. I rzekł do nich: «To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana». [Mk 14, 22-24]
TAJEMNICE BOLESNE
- Modlitwa W Ogrójcu
Jezus rzekł do uczniów: «Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie!» I odszedłszy nieco dalej, upadł na ziemię i modlił się, żeby – jeśli to możliwe – ominęła Go ta godzina. I mówił: «Abba, Ojcze, dla Ciebie wszystko jest możliwe, zabierz ten kielich ode Mnie! Lecz nie to, co Ja chcę, ale to, co Ty, niech się stanie!» [Mk, 14, 34-36]
- Biczowanie Pana Jezusa
Piłat zapytał tłumu: «Cóż więc mam uczynić z tym, którego nazywacie Królem Żydowskim?» Odpowiedzieli mu krzykiem: «Ukrzyżuj Go!» Piłat odparł: «Cóż więc złego uczynił?» Lecz oni jeszcze głośniej krzyczeli: «Ukrzyżuj Go!» Wtedy Piłat, chcąc zadowolić tłum, uwolnił Barabasza, Jezusa zaś kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie. [Mk 15, 12-15]
- Cierniem ukoronowanie
Żołnierze zaprowadzili Jezusa na wewnętrzny dziedziniec, czyli pretorium, i zwołali całą kohortę. Ubrali Go w purpurę i uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę. I zaczęli Go pozdrawiać: „Witaj, Królu Żydowski!” Przy tym bili Go trzciną po głowie, pluli na Niego i przyklękając oddawali Mu hołd. ( Mk 15,16-19 )
- Droga Krzyżowa
Następnie wyprowadzili Jezusa, aby Go ukrzyżować. I przymusili niejakiego Szymona z Cyreny, ojca Aleksandra i Rufusa, który wracając z pola właśnie przechodził, żeby niósł krzyż Jego. Przyprowadzili Go na miejsce Golgota, to znaczy miejsce Czaszki. [Mk 15, 21-22]
- Śmierć na krzyżu
O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: «Eloi, Eloi, lema sabachthani», to znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił? Niektórzy ze stojących obok, słysząc to, mówili: «Patrz, woła Eliasza». Lecz Jezus zawołał donośnym głosem i oddał ducha. [Mk 15, 34-35.37]
TAJEMNICE CHWALEBNE
- Zmartwychwstanie Pana Jezusa
Anioł rzekł do niewiast: «Nie bójcie się! Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli. Lecz idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: Idzie przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie, jak wam powiedział». [Mk 16, 6-7]
- Wniebowstąpienie Pana Jezusa
Po rozmowie z uczniami Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły. [Mk 16, 19-20]
- Zesłanie Ducha Świętego
Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki z ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął [jeden]. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. [Dz 2, 1-4]
- Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Jezus odpowiedział: Zaprawdę, powiadam wam: Nikt nie opuszcza domu, braci, sióstr, matki, ojca, dzieci lub pól z powodu Mnie i z powodu Ewangelii, żeby nie otrzymał stokroć więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól, wśród prześladowań, a życia wiecznego w czasie przyszłym. [Mk 10, 29-30]
- Ukoronowanie NMP na Królową nieba i ziemi
Maryja rzekła: Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest Jego imię – a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia zachowuje dla tych, co się Go boją. On przejawia moc ramienia swego, rozprasza pyszniących się zamysłami serc swoich. Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych. [Łk 1, 49-52]